NIEUWS

“Toen mij gevraagd werd een stukje te schrijven voor “een dag uit het leven van…” ben ik eerst eens gaan denken, wat houdt dit eigenlijk in, wat doe ik op een dag bij Zorgmed, wat is mijn functie?

Eigenlijk doe ik van alles bij Zorgmed, maar voornamelijk ben ik Verzorgende IG binnen wijkteam Woensel Zuid in Eindhoven. Dat is heel mooi natuurlijk, maar wat is nou eigenlijk een Verzorgende IG precies ?

Voor deze vraag bood mijn grote vriend Google gelukkig uitkomst en ging ik op zoek naar wat het nou precies was wat ik volgens mijn functie hoorde te doen. Al snel kwam ik de volgende dingen tegen:

“Als verzorgende individuele gezondheidszorg (IG) bied je hulp op die plaatsen en die momenten waar in de primaire leefomgeving van de zorgvrager aanvulling nodig is.

Als je als verzorgende in de thuiszorg gaat werken, kun je niet alleen zorg verlenen aan ouderen, zieken en mensen met beperkingen, maar bijvoorbeeld ook aan kraamgezinnen. Dat is dankbaar werk, want door jouw hulp kunnen mensen zo lang mogelijk in hun eigen omgeving blijven wonen!”
bron: zorgen.nl

“Jouw uiteindelijke doel: het stabiliseren van de gezondheid en zorgen dat de kwaliteit van leven van je cliënten beter wordt. Het is dus een beroep waar je veel waardering uit haalt!”
bron: youchooz.nl

“En wat is er nu mooier dan deze mensen de hulp bieden die zij zoeken en nodig hebben!”
bron: verzorgendeig.net

Ik bied dus hulp waar aanvulling nodig is, het is “…dankbaar werk!”, het is “…een beroep waar je veel waardering uit haalt!” en “…wat is er nu mooier…”. Ik heb dus een beroep wat mooier is dan andere beroepen, wat heel dankbaar is en waar ik veel waardering voor krijg… En dat klopt eigenlijk ook wel! Deze waardering zie ik iedere dag terug in de zorgroutes in “mijn” wijk Woensel Zuid.

Ik ben niet echt een ochtendmens en als de wekker om 6:00 uur gaat omdat de zorgroutes veelal om 7:15 uur starten ben ik, hoe zal ik het zeggen, niet meteen de vrolijkste medemens op deze aardbol. Maar dit is eigenlijk altijd van korte duur. Nadat ik me bij elkaar geraapt heb en eenmaal in de auto zit op weg naar mijn eerste cliënt verdwijnt mijn “ochtendhumeurtje” alweer snel als sneeuw voor de zon. Hoewel het werken in de zorg veel energie vraagt, geeft het deze energie ook zeker terug.  Zodra de deur van het eerste adres van de dag opengaat en je ontvangen wordt door een vriendelijk lachende cliënt die je begroet met een “goede morgen, ik ben blij dat je er weer bent”, kan je dag eigenlijk al niet meer stuk. Vaak wordt deze begroeting gevolgd door, “heb je goed geslapen jongen?”, “hoe is het met je?”, of “zullen we vlug beginnen, dan drinken we dadelijk nog een kopje koffie, als je daar tenminste tijd voor hebt”. Deze vriendelijkheid, betrokkenheid en gastvrijheid zijn dingen die me erg opvallen in de wijk Woensel en dat zijn ook de dingen die mijn werk zo leuk en mooi maken.

Naast de betrokkenheid van de cliënten naar het personeel toe, merk ik ook dat het andersom precies hetzelfde werkt. Zeker sinds we binnen Zorgmed in wijkteams zijn gaan werken en je dus een “vaste” groep cliënten hebt die je structureel bezoekt. Je groeit mee met het wel en wee van de cliënt, hun gezin, familie, vrienden en kennissen en gaat er naar verloop van tijd, zij het binnen de professionele kaders, deel van uitmaken. Dat is eigenlijk ook niet zo raar, je bent als hulpverlener te gast bij de cliënt om daar zorg te verlenen, je treedt op die manier binnen in hun leven en gaat daar dan natuurlijkerwijs ook deel van uitmaken.

Het leuke aan werken in de thuiszorg is dan ook dat je achter iedere deur een andere cliënt en dus ook een ander verhaal treft. Dit houdt het werk leuk en afwisselend. In feite groei en leef je in al die verschillende situaties voor een deel mee met de cliënt en zijn/haar omgeving.

Wat naast deze betrokkenheid de dag van een Verzorgende IG nog meer zo leuk maakt is de grote variëteit aan werkzaamheden. Van Google leerde ik immers: “Als verzorgende individuele gezondheidszorg bied je hulp op die plaatsen en die momenten waar in de primaire leefomgeving van de zorgvrager aanvulling nodig is”. En daar zit zeker wat in. Als Verzorgende IG bij Zorgmed heb ik een ruim takenpaket. Ik bezoek cliënten voor persoonlijke verzorging, voorlichting, verpleging, hand- en spandiensten en begeleiding. Er is iedere dag in iedere route een goede mix van te verlenen zorg. De intensieve “zware” zorgmomenten, worden afgewisseld met controlemomenten, adressen waar je komt helpen met het aantrekken van de steunkousen, lichte ondersteuning bij de verzorging, bloedsuikercontroles, medicatieverstrekking, begeleiding bij psychische problematiek of dementie enzovoorts.

Iedere “deur” (en dus iedere cliëntsituatie..) is anders. Je komt in aanraking met een grote diversiteit aan ziektebeelden/beperkingen en persoonlijkheden, zo blijft het werk leuk, interessant en uitdagend. Op het moment dat ik dit stuk schreef, zat ik helaas ziek thuis met gekneusde ribben. Ik ben dus een tijdje uit de running geweest, zoals men dat dan zegt. Dus even geen betrokkenheid… geen wel en wee… geen dankbaarheid… geen waardering…

Tenminste, dat zou je dan denken. Maar niets is minder waar! Door het bijzondere werk wat ik als Verzorgende IG mag doen, merk je in dit soort situaties al snel dat factoren als betrokkenheid enz. overstijgend zijn. Ondanks dat je niet bij de cliënten thuiskomt, blijven ze zeker wel betrokken. Dit blijkt zeker uit alle belangstelling, app’jes/sms’jes, berichten via collega’s, berichten op Facebook, kaartjes enz. die ik allemaal heb mogen ontvangen. “Hoe is het nu met je?”, “Knap maar snel weer op”, “Beterschap”, “Ik/we missen je wel hoor”, zijn berichten die mij, niet alleen uit mijn eigen wijk, maar ook uit andere wijken tegemoet komen.

Zo zie je maar weer dat werken in de zorg een bijzonder beroep blijft, waar ik hopelijk nog vele jaren deel van mag genieten.
Daarom mag ik blij zijn met dit dankbaar werk, of eigenlijk mag ik beter gezegd dankbaar zijn voor dit werk, want “…wat is er nu mooier?…”

Geschreven door Mark Meeuwsen